اگر می‌خواهید پروژه‌ی پایتونی خود را به یک کامپیوتر کاربر منتقل کنید که به اینترنت دسترسی ندارد، استفاده از یک ابزار مانند Docker یا Kubernetes می‌تواند گزینه‌ی مناسبی باشد. کانتینرها می‌توانند به عنوان یک راه‌حل کانتینریزه سازی، اطمینان حاصل کنند که برنامه‌ی شما به یک شکل کاملا یکسان در محیط‌های مختلف اجرا می‌شود و فرآیند استقرار را ساده‌تر می‌کنند.
اما تصمیم‌گیری بین Docker و Kubernetes به مراتب بستگی به پیچیدگی برنامه‌ی شما و نیازهای استقرار شما دارد. Docker یک پلتفرم کانتینریزه‌سازی است که به شما اجازه می‌دهد برنامه‌ی خود را با وابستگی‌هایش در یک تصویر کانتینری بسته‌بندی کنید و سپس این تصویر را بر روی هر کامپیوتری که دارای رانتایم Docker باشد، استقرار کنید. Docker نسبتاً ساده است و برای برنامه‌های ساده‌تر که به ارکستراسیون پیچیده‌ای نیاز ندارند، گزینه‌ی مناسبی است.
از سوی دیگر، Kubernetes یک پلتفرم ارکستراسیون کانتینر است که می‌تواند مدیریت استقرار و مقیاس‌پذیری برنامه‌های کانتینریزه را در سطح چندین کامپیوتر انجام دهد. Kubernetes می‌تواند به شما در مدیریت برنامه‌های پیچیده با بسیاری از کانتینرها کمک کند و ویژگی‌های در دسترسی بالا و مقیاس‌پذیری را فراهم کند. با این حال، Kubernetes دارای یک منحنی یادگیری شدیدتر از Docker است و برای برنامه‌های ساده‌تر ممکن است بیش از حد باشد.
به طور خلاصه، اگر برنامه‌ی شما نسبتاً ساده است و به ارکستراسیون پیچیده‌ای نیاز ندارد، Docker گزینه‌ی مناسبی است. اگر برنامه‌ی شما بیش از حد پیچیده است و به ارکستراسیون در سطح چندین کامپیوتر نیاز دارد، Kubernetes ممکن است مناسب‌تر باشد.