موقعی که یک تابع را به صورت inline تعریف می کنید، کامپایلر در مکانهایی که این تابع فراخوانی شده کد بدنه تابع را قرار می دهد. این موضوع سرعت اجرا شدن بدنه تابع را بیشتر می کند و برای جاهایی مناسب است که به تعداد خیلی زیادی قرار است که تابع مورد فراخوانی قرار بگیرد (مثلاً در داخل یک حلقه). بهتر است که زمانی یک تابع را به صورت inline تعریف کنید که کد مربوط به تابع خیلی زیاد نباشد و به سرعت بالا هم نیاز داشته باشید. به عنوان مثال توابع کوچکی مثل قدر مطلق که کد کمی دارند و در محاسبات سنگین هم زیاد استفاده می شوند بهتر است که به صورت Inline باشد.